Mouwembleem: het wapen van Batavia met de witte letters E M, wat staat voor Expeditionaire Macht.

Opgericht                        01-09-1946

Vertrek naar Indië              van september tot december 1946

Toegevoegd aan               T.T.C. West - Java

actiegebied(en)                West - Java

Commandant                   Gen. Maj. H.J.J.W. Dürst Britt 01-09-1946 / 02-09-1948
                                       Gen. Maj. E. Engles                 02-09-1948 /     -04-1950

Gerepatrieerd                  van september 1949 tot april 1950

Omgekomen                    593 man

Bijnaam                               “Tentara Soesoe” ,  “Sinterklaas Divisie”

De naam is gegeven door Koningin Wilhelmina d.d. 29-08-1946 n.a.v. de rede van 7 december 1942, waarin de grondslagen zijn neergelegd voor een nieuwe verhouding tussen de delen des rijks onderling en binnen die delen zelve. Deze grondslagen zijn : Herstel van recht en veiligheid en vernieuwing in vrij overleg.

De oprichting/ontstaan van de divisie is van start gegaan in Engeland met de bedoeling de Prinses Irene Brigade als kern­groep. De divisie zou verder gevormd worden door vrijwilligers en bestaan uit tenminste twee divisies, welke ingezet zouden worden in het verre oosten.
De opleiding begon direct na de bevrijding. Na de capitulatie van Japan viel de taak in het oosten weg en kreeg de divisie de bestemming om deel te nemen aan de bezetting van Duitsland.

Naar gelang de situatie in Nederlands-Indië verslechterde moest daar gerekend worden op een langere en sterkere bezet­ting. De divisie kreeg zodoende opnieuw de bestemming, Ned-Indië. Tevens zou de divisie geen lichte divisie worden maar een normale infanterie divisie, bestaande uit vrijwilligers en dienstplichtigen. De divisie moest zodanig uitgerust zijn dat deze zowel in, als buiten Europa inzetbaar zou zijn. Dit resulteerde in het feit dat de divisie onderdelen en uitrus­tingstukken bezat, die in Ned-Indië totaal overbodig of on­bruikbaar waren. De legerleiding in Ned-Indië had hier flinke kritiek op.

Het kader, dat voornamelijk uit vrijwilligers bestond, kreeg zijn opleiding in Engeland. In het voorjaar van 1946 kwam het goed getraind terug naar Nederland om hier de dienstplichtigen op te leiden. De eerste lichting kwam in mei 1946 op. In de begin maanden was er een gebrek aan vrijwel alles, zoals transport/verbindingsmiddelen, kleding, goede onderkomens en zelfs wapens en munitie. Gelukkig werd dit later, door zeer grote inspanning, beter. De commandant was de Generaal Majoor H.J.J.W. Dürst Britt.

Op 1 september 1946 werd de divisie gemobiliseerd en gingen de eerste eenheden met inschepingsverlof. Ook vertrokken in deze periode de kwartiermakers aan boord van de "Klipfontein" en "Tegelberg" naar Indië. (03-09-1946)
Op 19 oktober kwamen de eerste eenheden van de divisie met de “Boissevain in Indië aan. Binnen twee maanden was de gehele divisie, be­staande uit drie Infanterie Brigade Groepen en vijf Bewakings­bataljons (een bewakingsbataljon ontscheepte op Noord Sumatra) op Java aangekomen. Zij werd gelegerd in de corridor Batavia-Bandoeng op west-Java. Vier van de zes bewakingsbatal­jons van de divisie werden elders ingezet en kwamen niet meer in contact met de divisie. De divisie heeft gedurende zijn gehele verblijfs­tijd in Indië op west-Java geopereerd. De 7 December Divisie was bekend als de C-Divisie.

Op 2 september 1948 werd het commando van de divisie overgenomen door de Generaal Majoor der infanterie KNIL  E. Engles.

Pas op 3 september 1949 zou het eerste gedeelte van de divisie repatriëren. Vanaf oktober 1949 t/m januari 1950 zou de gehele divisie thuisvaren. Het verblijf heeft dan aan 593 man van de divisie het leven gekost.

Bron: http://www.indie-1945-1950.nl/web/cdiv.htm